Familie!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Sinds het begin april woon ik bij mijn nieuwe familie hier. Ik woon bij mijn collega Noemi, zij werkt op het dagverblijf. Ze woont hier samen met haar man, Miguel, en haar drie dochters, Jaqui, Maricielo en Angela. Ook haar moeder en broer wonen er. Samen met mij is het dus een volle bak.Ook wonen er een paar mascotas (huisdieren). Ze hebben 3 parkietjes, mooie groene. Ook hebben we sinds een paar weken een hondje, Negra (zwartje genaamd). Deze was 2 maanden hiervoor weggelopen, maar ze heeft haar weg naar huis weer gevonden. Het is echt een schatje. Ik heb mijn eigen kamer, met alles er op en eraan, zelfs een kooktoestel. En ze hebben een warme douche (het weekend dat ik kwam geinstalleerd)! Dat is toch wel een fijne luxe om te hebben.
Mijn nieuwe peruaanse zusjes zijn erg lief. Jaqui is de oudste met 9 jaar. Daarna komt Maricielo van 6 en Angela is 3. De oudste 2 gaan naar school. De eerste maand dat ik hier was, hadden ze nog grote vakantie, maar de tweede week in mijn nieuwe huis moesten ze weer naar school. Dat gaat hier wel een beetje anders dan in Nederland. Alle kinderen dragen schooluniformen. Vooral bij de jongsten ziet het er echt super schattig uit met de rokjes, jasjes en kousen. De kinderen kunnen zo niet veroordeeld worden op hun uiterlijk. Helaas is mij verteld dat ze alsnog worden gepest op basis van hun schoolspullen en rugzakken. De scholen beginnen om half 8 en gaan uit om 2 uur. Ook zijn er kinderen die smiddags les hebben van 1 tot 6 ongeveer. De basisschool lijkt hier meer op de middelbare school. Alle schoolspullen moeten gekocht worden. Schriften, knutselspullen, schrijfgerei etc. De schriften moeten ook gekaft worden met plastic en met de kleur van de klas gemerkt worden. Mijn armen waren helemaal lam na het helpen van Noemi met het kaften. Allebei hebben ze 13 schriften, dus dat was een hele stapel. Ook hebben ze elke week een vast rooster met hun klassen en wisselen ze elk uur van klas. En dan het huiswerk, vooral Jaqui zit bijna elke dag flink te zwoegen. Gelukkig is er ook tijd om te spelen. De jongste, Angela, is meestal de hele dag thuis bij oma, totdat Noemi terugkomt uit het werk. Kinderen gaan hier vanaf 6 jaar naar school. Daarvoor kunnen ze naar een Jardin, maar niet alle kinderen gaan hiernaartoe.
Op zondag komt altijd de hele familie, de zussen van Noemi, samen voor een partijtje volleybal. Heel gezellig, maar ik heb nog niet zo vaak meegedaan. Mijn volleybal kwaliteiten zijn nou niet bepaald om over naar huis te schrijven en ze zijn hier behoorlijk fanatiek. Volleybal is een favoriete vrijetijdsbesteding. Afgelopen zondag heb ik ipv van gevolleybalt, taart gebakken. Ook erg leuk en dat licht me wat beter. Daarna hebben we het met zijn allen op gegeten. Familie is hier erg belangrijk in Peru. Families wonen ook vaak bij elkaar met zijn allen en meeste jongeren wonen hier nog thuis. Ook slapen ze vaak met de hele familie op een kamer of nog dichter bij elkaar in 1 bed. Wel heel gezellig allemaal, maar voor mij toch iets te. Als echte Nederlandse vind ik een beetje privacy toch wel prettig.
Ik zal er snel wat fotos bij plaatsen, maar ik ben helaas mijn kabeltje vergetten, dus dat komt de volgende keer!
Ik ben benieuwd hoe het met jullie gaat, laat het me weten!
Groetjes uit Perú!