Paseo!

Hier heb ik het al eerder over gehad, in een van mijn eerdere blogs. Een paseo is niet alleen een dagje naar het platteland, maar wordt voor allerlei uitjes gebruikt. Laatst hebben we met het werk 2 paseos gedaan. De eerste met de kinderen van Waytakuna, het dagverblijf. We zijn met alle kinderen naar het centrum van Huancayo gegaan. Dit was nog een hele onderneming. Er gingen wel een aantal ouders mee, maar alsnog waren we met veel jonge kinderen en weinig volwassen. De eerste horde is al de trap, T´ikani zit namelijk op de 2e en 3e verdieping. Gelukkig hadden de 1-jarigen wel voldoende ouders, want een aantal kunnen nog niet lopen. Beneden aangekomen met iedereen, met zijn alleen in een treintje over de markt naar de weg gelopen. Daar duurde het even, maar uiteindelijk hadden we een busje gevonden waar we met zijn allen in konden. Het was nog een heel gedoe, maar een stuk of 20 kinderen werden in het busje geladen. In alle verwarring was er per ongeluk ook een meisje ingestapt die bij een marktkoopvrouw hoorde, maar hier kwamen we gelukkig op tijd achter. Door de warmte, was het echt niet uit te houden, maar we hebben het gehaald. Eenmaal aangekomen, zijn we uitgestapt op het hoofdplein van Huancayo, plaza de constitution. Daar hebben we gezellig de duiven gevoerd. Met behulp van een touw probeerden we alle kinderen bij elkaar te houden, maar elke paar minuten probeerde er wel een te ontsnappen. Daarna zijn we doorgelopen naar de andere kant naar de fontein. Daar hebben we een leuke groepsfoto gemaakt en hebben we een lekker sapje gedronken, wat wel nodig was, want het was snikheet buiten. Na dit verfrissende sapje, zijn we doorgelopen naar een soort kidsplayground met een binnenspeeltuin. Dit was erg leuk en volgens mij hebben de meeste kinderen zich prima vermaakt. Er waren ook een paar kleintjes minder geinteresseerd, maar dit mocht de pret niet drukken om het zo maar te zeggen. Ik heb zelf ook even een rondje gemaakt en ben van de glijbaan afgeweest, toch best leuk. Het afscheid van het speelparadijs verliep wat minder soepel, want ja, wie wil er nou naar huis na zo’n leuke dag. Uiteindelijk alle kinderen weer veilig mee teruggenomen, en waarschijnlijk ook lekker uitgeput net als ik. Het was een leuke en gezellige dag, maar ook ontzettend vermoeiend.
Met het andere project, Warmisuncu, zijn we de maandag daarop naar de dierentuin geweest. Dit was ook een erg geslaagd dagje. S’ochtends vroeg rond een uur of 9 vertrokken we naar de dierentuin. Daar stonden al en aantal kinderen met ouders te wachten. Ik denk dat we uiteindelijk met ongeveer 25 kinderen zijn gegaan (Het project werkt met ongeveer 40 kinderen). Dit uitje was toch heel anders dan mijn vorige paseo, voornamelijk ook omdat iedereen met 1 of 2 ouders mee was. Dit maakt het een stuk overzichtelijker, maar hier zaten ook flink wat deugnieten bij. Wat ook fijn was aan het uitje, is dat de ouders op deze manier elkaar kunnen ontmoeten, en kunnen ervaren en zien dat andere het ook zwaar hebben. Ook kunnen ze ervaringen uitwisselen en praten met anderen die hun begrijpen. Ik denk dat dit erg belangrijk is, en hopelijk heeft dit een aantal ouders weer wat hoop en energie gegeven.
De dierentuin hier is niet zo groot, maar dat was ook wel prima. Ze hebben beren, leeuwen, apen, alpaca´s en llama´s, veel verschillende vogels, schildpadden en nog meer soorten. De dierentuin ligt op een berghelling, wat het wel wat inspannender maakt dan een gewoon wandeltochtje. Vooral voor de ouders met wat oudere kinderen op de rug was het met de warmte best zwaar. Er was ook een meisje met een rolstoel mee. Helaas waren er bijna geen rolstoel vriendelijke paden. Bijna de hele tijd moest haar rolstoel omhoog worden getild. Ik heb dit ook een paar keer gedaan, maar het was echt inspannend. Echt petje af voor haar vader! Halverwege zijn we even lekker in het gras gaan zitten om lekkere frisse mandarijntjes op te gaan peuzelen. Erg lekker, en ook hard nodig. Rond een uur of 12 was het weer tijd om naar huis te gaan. Alle kinderen kregen een leeuwtje mee, en volgens mij hebben de meeste kinderen echt genoten van het dagje uit. Ik denk dat de meesten nog nooit in de dierentuin zijn geweest. Op het laatste moment kwam er ook nog een moeder met een kindje aan, die door een misverstand bij de verkeerde ingang stond. Dat soort dingen zijn toch wel wat typisch voor hier, maar gelukkig konden ze zelf nog alle dieren gaan bekijken. Ook na deze dag was ik erg moe, maar het was ook erg leuk en ik ben blij dat de kinderen en ouders genoten hebben en het was ook leuk om de gezinnen een keer buiten de normale setting te zien.
Groetjes uit Perú!